اگر در نقطه ایی از بدنتان با توده چربی ها مواجه اید، برای حذف آنها و رسیدن به اندام دلخواه خود باید متابولیسم بدنتان را تحریک کنید. بدین منظور برخی از مواد معدنی و ویتامین ها بخصوص روی و ویتامین C بسیار مؤثر عمل می کنند. اگر در نقطه ایی از بدنتان با توده ی چربی ها مواجه اید، برای حذف آنها و رسیدن به اندام دلخواه خود باید متابولیسم بدنتان را تحریک کنید. بدین منظور برخی از مواد معدنی و ویتامین ها بخصوص روی و ویتامین C بسیار مؤثر عمل می کنند….

ویتامین C و روی آنزیم هایی را فعال می کنند که به سوزاندن و از بین بردن چربی ها یاری می رسانند. همچنین توجه داشته باشید که باید به میزان کافی پتاسیم جذب کنید. این ماده ی معدنی باعث تحریک متابولیسم در داخل سلولها می شود. پس برای اینکه دوباره بتوانید لباسهای سایز کوچکتان را بپوشید غذا بخورید!

۱٫ پتاسیم: مواد غذایی سرشار از پتاسیم از قبیل سیب زمینی، هویچ، قارچ، پیاز و زرد آلو میل کنید.

۲٫ مایعات: بدن انسان برای دفع سموم نیاز به روزانه ۲ لیتر مایعات دارد. به این منظور نوشیدنی های ایده آلی مثل آب معدنی و آب میوه و سبزیجات را فرموش نکنید.

۳٫ منیزیم: منیزیم در میوه های خشک از قبیل گردو، فندق و …. وجود دارد. میوه های خشک در سوزاندن چربی ها در سطح سلولها نقش موثری ایفا می کنند.

۴٫ فیبرها: مصرف مواد غذایی سرشار از فیبر بویژه سبزیجات تازه و غلات غنی شده را افزایش دهید! فیبرها عملکرد روده ها را تحریک و حذف چربی ها را تضمین می کنند.مواد غذایی سرشار از فیبر عبارتند از: نان کامل، سیب، گریپ فروت، انگور فرنگی، کنگر، بروکلی، آندیو(کاسنی فرنگی)، لوبیا سبز، خیار، سیب زمینی، انگور قرمز، فلفل، چغندر، کرفس، گوجه فرنگی، مارچوبه و کلم چینی.

۵٫ بپرهیزید: برخی از مواد غذایی مانع از زهکشی بافت ها و حذف چربی ها می شوند از قبیل:

• محصولاتی که با آرد سفید تهیه می شوند مثل نان و انواع کیک ها

• قند و مواد غذایی شیرین و نوشیدنی های شیرین

• مواد غذایی چرب، گوشت خوک، انواع پنیر ها، شیرینی جات، بیسکویت، بستنی

• سیب زمینی سرخ کرده، چیپس، انواع لازانیا و

علم تغذیه، روشی برای ایجاد تعادل بین مصرف گروه‌ های غذایی مختلف و حتی مواد موجود در یک گروه غذایی است.

در این میان، گوشت‌ ها یکی از گروه ‌های مهم غذایی هستند که به دلیل مواد مغذی متنوعی که دارند، مصرف شان توصیه می ‌شود.

اما گوشت ‌ها دو دسته‌اند: سفید و قرمز. گوشت‌ قرمز بر حسب این که گوشت گاو، گوسفند، گوساله و… باشد، یک نوع تقسیم ‌بندی می شود و گوشت سفید هم بر حسب این که گوشت ماهی، مرغ یا سایر پرندگان باشد، به شکل دیگری تقسیم ‌بندی می ‌گردد.

علم تغذیه، روشی برای ایجاد تعادل بین مصرف گروه‌ های غذایی مختلف و حتی مواد موجود در یک گروه غذایی است.

در این میان، گوشت‌ ها یکی از گروه ‌های مهم غذایی هستند که به دلیل مواد مغذی متنوعی که دارند، مصرف شان توصیه می ‌شود.

اما گوشت ‌ها دو دسته‌اند: سفید و قرمز. گوشت‌ قرمز بر حسب این که گوشت گاو، گوسفند، گوساله و… باشد، یک نوع تقسیم ‌بندی می شود و گوشت سفید هم بر حسب این که گوشت ماهی، مرغ یا سایر پرندگان باشد، به شکل دیگری تقسیم ‌بندی می ‌گردد.

واقعیت این است که مواد مغذی گوشت‌ های سفید و قرمز تا حدودی متفاوت هستند و مصرف طولانی‌ مدت و زیاد هر کدام از آن ها می ‌تواند مشکلاتی را پدید آورد.

درست است که گوشت سفید بهتر از گوشت قرمز است و گوشت مرغ هم جزء گوشت های سفید است، اما ترکیبات موجود در گوشت ‌های دیگر مانند ماهی یا گوشت ‌های قرمز در آن وجود ندارد.

به دلیل آن که تولید فرآورده‌ های ناشی از متابولیسم گوشت‌ های سفید در بدن مانند اسید اوریک و ترکیبات نیتروژنه، نسبت به گوشت‌ های قرمز کمتر است و چربی آن ها نیز پایین ‌تر است، بهترند، اما آهن و روی آن ها کمتر است.

اگر به اصل تنوع غذایی برگردیم، توصیه ما این است که فقط یک نوع گوشت خاص را مصرف نکنید، مثلا فقط گوشت مرغ یا ماهی یا فقط گوشت قرمز.

هیچ یک از این عادات، پسندیده نیست. توصیه ی ما این است که در برنامه غذایی هفتگی، ترکیبی از این گوشت ‌ها مصرف شود.

به عبارت ساده ‌تر، اگر فردی فقط گوشت سفید بخورد، کم کم دچار مشکل کمبود آهن و روی می ‌شود که البته در کشور ما نیز بسیار شایع است؛ به طوری که کمبود آهن در زنان و کمبود روی در مردان بیشتر دیده می ‌شود.